Το χωριό, χτισμένο σε υψόμετρο 690 μ. κοντά στους οικισμούς Ελένες και Γερακάρι, βρίσκεται σε μια τοποθεσία με πανοραμική θέα προς το όρος Κέντρος και την κοιλάδα του Αμαρίου. Οι κάτοικοι που διαμένουν εδώ  ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία και τη γεωργία.

Τα Μεσονήσια κατοικούνται από τα χρόνια της Ενετοκρατίας και η αρχαιότερη αναφορά του οικισμού εντοπίζεται σε έγγραφο του 16ου αιώνα. Τα μικρά σπίτια και τα στενά δρομάκια, οι πνιγμένες στα λουλούδια αυλές και τα μπαλκόνια, τα παραδοσιακά καφενεδάκια και οι μικρές εκκλησούλες συνθέτουν την εικόνα του χωριού σήμερα. Εδώ, συναντάμε έναν ενετικής περιόδου μικρό ναό αφιερωμένο στον Άγιο Αντώνιο με την περίτεχνη γλυπτή διακόσμηση στις θύρες και στα παράθυρα.

Λίγο έξω από τα Μεσονήσια, υπάρχουν δυο Αρχαιολογικοί χώροι που μπορεί κάποιος να επισκεφθεί: τα ερείπια προϊστορικού οικισμού Μινωικής περιόδου στη θέση Άγιος Ονούφριος, σε μικρή απόσταση από τον οικισμό όπου υπήρχε κοροπλαθείο της πλησιέστερης πόλεως (πιθανότατα των πόλεων Σιβριτία και Βήνη (Βένι) γεγονός που δικαιολογεί το πλήθος πήλινων ειδωλίων ακρωτηριασμένα αλλά και ακέραια πήλινα ζωόμορφα αλλά και ανθρωπόμορφα αγαλματάκια που βρέθηκαν στη περιοχή, καθώς και το προϊστορικό σπήλαιο Καλογεροσπηλιός. Τα προϊστορικά αυτά αρχαιολογικά ευρήματα επιβεβαιώνουν την ανθρώπινη δραστηριότητα στην ευρύτερη περιοχή πολλούς αιώνες νωρίτερα.
Λίγο βορειότερα του σπηλαίου Καλογεροσπήλιος και στη τοποθεσία Κόκκινος Δέτης υπάρχει μια σπηλιά που μέσα υπάρχουν σταλακτίτες.

Το χωριό εορτάζει κάθε χρόνο στις 17 Ιανουαρίου, εορτή του Αγίου Αντωνίου.