Είναι οικισμός με ελάχιστα σπίτια σε μια πανέμορφη τοποθεσία περιτριγυρισμένο από ελαιώνες, στους νότιους πρόποδες του Ψηλορείτη, επί της οδού Βαθιακό-Τυμπάκι.
Στην ευρύτερη περιοχή του οικισμού, η ανθρώπινη παρουσία μαρτυρείται από την πρώιμη αρχαιότητα, αφού κοντά στο χωριό έχουν εντοπιστεί τάφοι μινωικής περιόδου, καθώς και λείψανα ρωμαϊκού οικισμού. Το χωριό ωστόσο εμφανίζεται πρώτη φορά στις ιστορικές πηγές σε ενετικό έγγραφο του 16ου αιώνα και έκτοτε επιβεβαιώνεται η αδιάκοπη κατοίκησή του μέχρι τα νεότερα χρόνια.

Σήμερα στη Σάτα ο επισκέπτης μπορεί να δει τα ερείπια υστεροβυζαντινού ναού της Αγίας Πελαγίας, ο οποίος στα χρόνια της Τουρκοκρατίας είχε μετατραπεί σε Μουσουλμανικό Τέμενος. Επίσης, σε μικρή απόσταση βόρεια του χωριού, πάνω σε μικρό ύψωμα, σώζεται σε ερειπιώδη κατάσταση ο ναός της Αγίας Φωτεινής.