Βρίσκεται σε υψόμετρο 580 μέτρων και είναι κτισμένο αμφιθεατρικά στις νότιες ρίζες του Ψηλορείτη. Είναι ένα από τα πολυπληθέστερα χωριά του Δήμου και οι κάτοικοι του ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Ιστορικές πηγές βεβαιώνουν την ύπαρξη του οικισμού στα χρόνια της Ενετοκρατίας, ωστόσο η κατοίκηση στην περιοχή μαρτυρείται από τους Βυζαντινούς χρόνους. Μάλιστα στους συνοικισμούς Κάρταλος και Μετόχια υπήρχαν προπύργια τα οποία επιτηρούσαν τα νότια παράλια του νησιού.

Το όνομά του οφείλει σύμφωνα με μια εκδοχή σε έναν πλάτανο που βρισκόταν στα ερείπια αρχαίου ναού, στη θέση που αργότερα οικοδομήθηκε η σημερινή κεντρική εκκλησία του χωριού, ενώ σύμφωνα με άλλη εκδοχή, το τοπωνύμιο προήλθε από το μεγάλο πλατάνι που βρίσκεται στην παλιά βρύση του οικισμού.

Σήμερα στα μικρά σοκάκια του Πλάτανου, ο επισκέπτης μπορεί να ανακαλύψει λίγα παραδοσιακά σπίτια προηγούμενων αιώνων που, αν και ερειπωμένα, διατηρούν ακόμα τη γοητεία τους. Στη λεγόμενη Μεσοχωριά, που βρίσκεται ανατολικά από τον κεντρικό δρόμο, δεσπόζει στη μέση ο ενοριακός ναός του χωριού αφιερωμένος στην Υπαπαντή, στον Ευαγγελισμό και στη Γέννηση του Σωτήρα. Στον προαύλιο χώρο του η ανεμπόδιστη θέα προς την κοιλάδα του Αμαρίου και τους γύρω λόφους είναι μαγευτική. Ακριβώς από κάτω στη μικρή πλατειούλα υπάρχουν παραδοσιακά καφενεία για μερακλήδες, ενώ αρκετά μπορεί να βρει κανείς και εντός του οικισμού. Δυτικότερα πάνω στην κύρια οδό που διασχίζει τον οικισμό, στην τοποθεσία Παλιά Βρύση, όπου υπάρχει ακόμα το μεγάλο πλατάνι και η κρήνη με τρεχούμενο νερό, έχει διαμορφωθεί απέναντι από το Ηρώο του χωριού μικρή πλατεία, όπου συνήθως παίζουν παιδιά.

Έξω από τον Πλάτανο θα βρείτε το μικρό εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία με το το μικρό του σήμαντρο κατασκευάστηκε από τμήμα βόμβας που έπεσε στην περιοχή κατά το Β παγκόσμιο πόλεμο και δεν έσκασε. Κάθε χρόνο στις 20 Ιουλίου ο Ναός εορτάζει με πανηγυρική Θεία Λειτουργία, ενώ την ίδια μέρα πραγματοποιείται το παραδοσιακό πανηγύρι του οικισμού.