Βρίσκεται σε υψόμετρο 580μ. και εκτείνεται στις νότιες υπώρειες του Ψηλορείτη και αριθμεί γύρω στους 230 κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία.

Αναφορικά με την ιστορία του έχει διατυπωθεί η άποψη ότι είχε κατοικηθεί κατά τη βυζαντινή εποχή, πράγμα που ενισχύεται από τοπωνύμια που απαντούν στην περιοχή, όπως η Σέλη του Διγενή και Κοιλιά του Διγενή. Παρ’ όλα αυτά, η πρώτη επιβεβαιωμένη αναφορά του μαρτυρείται στην ενετική απογραφή του 1583 με το όνομα Οχρεά και 68 κατοίκους.

Κατά την περίοδο της Γερμανικής κατοχής ο οικισμός ισοπεδώθηκε από τους Ναζί, στις 3- 4 Μαΐου του 1944, οπότε και εκτελέστηκε άμαχος πληθυσμός του χωριού. Το 1945 οι κάτοικοι της Λοχριάς επέστρεψαν στον τόπο τους και κατάφεραν με σκληρή δουλειά να «αναστήσουν» τον οικισμό πάνω στα χαλάσματα που άφησε πίσω της η λαίλαπα του πολέμου.

Σήμερα, στην καρδιά του χωριού βρίσκεται το τοιχογραφημένο βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, το οποίο χρονολογείται στον 11ο με 12ο αι., από τις αρχαιότερες εκκλησίες της περιοχής. Επίσης, λίγο έξω από το χωριό, στο δρόμο προς το Κουρουπητό, αξίζει να επισκεφθείτε το παλιό ξωκκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, από όπου αναβλύζει αγίασμα.

Αν αγαπάτε τις εξορμήσεις στη φύση, μπορείτε να ακολουθήσετε τον ορεινό δρόμο που καταλήγει στο μικρό οροπέδιο Ακόλλητα, μια υπέροχη τοποθεσία φυσικού κάλλους.

Το παραδοσιακό πανηγύρι του οικισμού γίνεται κάθε χρόνο στις 25 Αυγούστου, ανήμερα εορτής του Αγίου Τίτου.