Καλόγερος ή Καλογέρου
Καλόγερος ή Καλογέρου
Αρχικά το χωριό ονομαζόταν Κάστελλας, από το Ενετικό φρούριο που βρίσκεται ερειπωμένο πλέον σήμερα στην ομώνυμη περιοχή. Σύμφωνα μ’ έναν θρύλλο πήρε το όνομα Καλογέρου από έναν καλόγερο, ο οποίος πριν 350 χρόνια περίπου απαρνήθηκε το μοναχό σχήμα και αφού εγκατέλειψε το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, που σήμερα δεν υπάρχει, παντρεύτηκε, δημιούργησε οικογένεια και κατοίκησε πρώτος στο χωριό. [Πηγή: Εκδοτικός οίκος Αρσινόη. Κρήτη – Το Αφιέρωμα. Τοπικές Ιστορίες].
Σήμερα το χωριό, είναι ένα κόσμημα του Νομού Ρεθύμνης. Έχει ανακηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός, καθώς διατηρεί σε μεγάλο βαθμό την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του. Τα στενά δρομάκια του, τα παλιά, πετρόκτιστα σπίτια με τη λιτή αρχιτεκτονική και τα περίτεχνα περιθυρώματα στις εισόδους, μεταφέρουν τον επισκέπτη στην Κρήτη των προηγούμενων αιώνων.
Επίσης, σε μικρή απόσταση από το χωριό, υπάρχουν αξιόλογοι υστεροβυζαντινοί ναοί που μπορεί να δει ο επισκέπτης. Ο Ναός της Αγίας Μαρίνας δυτικά του οικισμού είναι από τους παλαιότερους, ο οποίος με βάση επιγραφή που σώζεται στον τοιχογραφικό διάκοσμο, χρονολογείται στα 1300. Ακόμα, στη θέση Σπήλιος βρίσκεται ο τοιχογραφημένος Ναός του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου που σύμφωνα με κτητορική επιγραφή, οικοδομήθηκε το 1347.
Το χωριό εορτάζει κάθε χρόνο στις 18 Ιανουαρίου, ανήμερα εορτής των Αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου Πατριαρχών Αλεξανδρείας.
.