Απλώνεται στις βορειοανατολικές πλαγιές του όρους Κέντρος, σε υψόμετρο 580μ. Οι λιγοστοί του κάτοικοι ασχολούνται σήμερα με την κτηνοτροφία και τη γεωργία. Το χωριό φημίζεται για τις επιτραπέζιες ελιές και το κρασί που παράγει, ενώ υπάρχουν και αρκετά παραδοσιακά αποστακτήρια, γνωστά ως «καζάνια».

Τα περισσότερα κτίρια που βλέπουμε σήμερα στον οικισμό είναι κτισμένα μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς το Άνω Μέρος καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Ναζί στις 22 Αυγούστου 1944 μαζί με άλλα έξι χωριά του Αμαρίου. Την ημέρα εκείνη εκτελέστηκαν και 38 άμαχοι Ανωμεριανοί, τα ονόματα των οποίων είναι χαραγμένα στο επιβλητικό Ηρώο που συναντάμε στην είσοδο του χωριού, φιλοτεχνημένο από το γνωστό Ρεθύμνιο γλύπτη Γιάννη Κανακάκη.
Εντός του οικισμού λειτουργεί το ιστορικό και λαογραφικό μουσείο Άνω Μέρους, όπου εκτίθενται αντικείμενα από την καθημερινή ζωή του χωριού έως και μετά τα μέσα του 20ού αι., όπως αργαλειοί, υφαντά, αγροτικά εργαλεία κ.ά. Επίσης, στο χωριό μπορεί κανείς να βρει μικρά παραδοσιακά καφενεία, για να απολαύσει τσικουδιά και νόστιμους παραδοσιακούς μεζέδες.

Ερχόμενοι στο Άνω Μέρος αξίζει να ακολουθήσετε το μονοπάτι που οδηγεί στη Μονή Καλόειδενας, που είναι αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Η μικρή υστεροβυζαντινή εκκλησία του μοναστηριού, βρίσκεται σε μια ειδυλλιακή τοποθεσία με πηγές και μεγάλους πλατάνους. Εκεί κάθε χρόνο στις 6 Αυγούστου, ημέρα εορτής του Ναού, συρρέει πλήθος κόσμου και γίνεται μεγάλο πανηγύρι.