Το χωριό με τους 100 περίπου κατοίκους, είναι κτισμένο σε υψόμετρο 370 μ. ανατολικά του ποταμού Πλατύ. Η ανθρώπινη παρουσία εδώ μαρτυρείται ήδη από την αρχαιότητα, όπως επιβεβαιώνουν αρχαιολογικά ευρήματα στην ευρύτερη περιοχή, μεταξύ των οποίων και ένα Μινωικό ειδώλιο στη θέση Καρτσάλη, το οποίο σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο του Ηρακλείου. Στην απογραφή του 1881 αναφέρεται Άγιος Ιωάννης Χλιαρός.
Το πιο σημαντικό ίσως αξιοθέατο εντός του οικισμού είναι το υστεροβυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη (Κοιμητηριακός Ιερός Ναός) από το οποίο πήρε το όνομά του το χωριό. Οι αλλεπάλληλες σειρές τάφων και τα ερείπια κελιών που εντοπίστηκαν περιμετρικά του κτιρίου, αποδεικνύουν ότι ο ναός αυτός αποτέλεσε καθολικό μονής. Στο εσωτερικό του, μπορεί κανείς να δει σήμερα αξιόλογες τοιχογραφίες, οι οποίες όμως σώζονται αποσπασματικά. Από τη διατηρημένη εικόνα της Παναγίας, προκύπτει η χρονολόγηση του ναού γύρω στο 1285, στα χρόνια του Καλλέργη Αλεξίου.
Σε μικρή απόσταση δυτικά του χωριού, στη συμβολή του ποταμού Πλατύ με το χείμαρρο Μουνούχα, βρίσκεται η περίφημη Γέφυρα του Μανουρά ή «Καμάρα Μανουρά», όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι κάτοικοι. Tο τετράτοξο γεφύρι, κατασκευάστηκε την περίοδο της Αιγυπτιοκρατίας και αποτελεί σήμερα διατηρητέο Μνημείο χάρη στη θολοδομία του.
Το χωρίο ιδιαίτερα του Καλοκαιρινούς μήνες, φημίζεται για τις νυχτερινές βεγγέρες του στα παραδοσιακά στέκια, καφενειά και ταβέρνες, που λειτουργούν έως αργά το βράδυ. Το παραδοσιακό πανηγύρι του οικισμού γίνεται κάθε χρόνο στις 29 Αυγούστου, ανήμερα εορτής του Αγίου Ιωάννη του Ριγολόγου.